Normal life in SU
Door: Tara Vos
Blijf op de hoogte en volg Tara
06 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
Fawaka lieve mensen? Hier gaat alles z’n gangetje. Het leven hier begint zo langzamerhand normaler te worden, zo zonder trips. Niet dat dat niet leuk is, nee hoor, ik doe hier genoeg leuke dingen en vermaak me nog steeds opperbest! Ik zal een klein beetje vertellen wat er deze afgelopen maan gebeurd is.
Als eerste had ik vlak nadat mijn ouders weg waren een grote verrassing. Elke woensdag ga ik samen met wat meiden naar dansles, die vrienden van ons geven. Toen de dansles afgelopen was begonnen ze allemaal met het zingen van een verjaardagsliedje. Aangezien het al 15 april was ging ik er vanuit dat dit niet voor mij was en klapte en zong ik vrolijk mee met iedereen, maar niemand wilde me zeggen wie er jarig was en ik snapte er weinig meer van tot ik uiteindelijk omgedraaid werd en Carmen, een vriendin, aankwam lopen met een enorme chocolade taart! Het was dus toch voor mij, wat ik totaal niet had zien aankomen! Zo ontzettend lief dat ze dat geregeld hadden!
Daarnaast zijn we afgelopen tijd weer heel wat feestjes lang gegaan. Als eerste natuurlijk weer op de partybus naar Havana. Daarna kwam er een feestje in club Touché waar we vrijkaartjes voor hadden. Ze hadden het thema bootcamp en hadden de hele club gevuld met bladeren, takken, planten, bomen, boomstammen en noem maar op. Wij hadden een klein beetje moeite gedaan door een wit en groene kleuren aan te trekken en daarnaast een oud t-shirt verknipt en daar bandjes van gemaakt en om onze armen en hoofd gedaan, zodat we er nog een beetje als een militair uitzagen. Na dit feest kwamen er twee huisfeesten, de eerste was van een meisje die wegging en voor school een documantaire maakte over stagiaires, dus er werd ook gefilmd, maar niet alleen daarvoor, ook voor een video clip voor een Surinaamse zanger genaamd Tjatjie. Het tweede huisfeestje was van Jeroen en Koen die ook bijna naar Nederland terug gaan. Ook dit feestje was zeer geslaagd, ze hadden een watermeloencocktail gemaakt die zeer goed smaakte. Helaas eindigde dit feestje niet zo best, er was bij 2 van hun huisgenoten ingebroken via de achterkant en dus vertrok iedereen naar huis na het horen van dit nieuws. Na dit feest stond het volgende feest ook al weer vlak voor de deur, want het was alweer bijna Koningsdag en ook dat wordt hier door de stagiaires goed gevierd. Op zaterdag 25 april was het feest bij Parabello. Vanaf de stad vertrokken er pendelbussen elk half uur. Samen met vrienden hadden we afgesproken om dezelfde bus te pakken zodat we het op de heenweg al gezellig hadden en dat was het! Met een fles vodka en pakken sap gingen we de bus in en hebben we met z’n alle onderweg gemexxt, waardoor het allemaal nog gezelliger werd. Bij Parabello aangekomen was het al best gezellig. En daar hebben we ons alle goed vermaakt met dansjes en drankjes. Rond half 3 hebben we de bus weer terug gepakt richting Paramaribo.
Naast feestjes heb ik hier ook de dierentuin gezien. Samen met Jeroen ben ik naar de dierentuin geweest. Het is niet zo groot als in Nederland en je betaald er ook lang niet zo veel voor. Je betaald om binnen te komen 10 SRD, wat omgerekend €2,50 is. Binnen zagen we als eerste de aapjes, een van de aapjes hing aan z’n staart en staarde ons heel eng aan dus zijn we doorgelopen naar wat leek een kleine kinderboerderij. Met geiten, konijnen, cavia’s, ezels, kippen en een kalkoen was het toch aardig compleet. Wat er verder nog in de dierentuin te vinden was waren papagaaien, neusbeertjes, aligator, reuze miereneter, schildpadden, meerdere vogels en meerdere wilde katten. Wat ons vooral op viel waren dat er ook vele lege, verwaarloosde hokken waren, waarbij wij ons afvroegen of daar beesten in hoorde of dat ze waren ontsnapt. Na een uurtje daar rondgelopen te hebben hadden we het ook wel weer gezien en zijn we weer vertrokken.
Nog wat dingen die ik hier doe is nog steeds mee voetballen op donderdag. Daarnaast heeft Annabel (een vriendin) sinds kort een beamer, waarop we nu in haar huisje films kunnen kijken en het lijkt alsof je in de bioscoop zit en dat doen we dan ook veel en met veel vrienden. Zo kwamen we ook op het idee om afgelopen weekend een soort sleep over party te houden! Met een aantal vrienden hebben we tot laat films gekeken en zijn we met z’n alle blijven slapen. Natuurlijk mag ik niet vergeten te vertellen wat we daarvoor gedaan hebben. Een vriend van ons deed namelijk mee aan een battle contest en wij gingen kijken. We hebben de hele avond genoten van al het danstalent wat voorbij kwam. Toen het voorbij was hebben we bij HES-D’s bbq kip gehaald en daarna zijn we de sleep over begonnen.
Helaas had ik afgelopen week ook wat minder leuks. Ik heb al een tijd lang last van een blaasontsteking die aan blijft houden en die werd gedurende de afgelopen week alleen maar erger waardoor ik vrijdags zo veel pijn had, ook aan m’n buik en rug dat Carmen vond dat ik naar het ziekenhuis moest. Aangezien wij hier geen huisarts hebben moet je gelijk door naar de Spoed Eisende Hulp. Dus daar zaten we dan. Na een tijdje wachten werden we geroepen en moest ik vertellen wat voor klachten ik had een daarna de algemene gegevens, waarna ik weer naar een wachtkamer werd verwezen en even later werd geroepen door een arts. De arts stelde nog een keer dezelfde vragen en liet een urineonderzoek doen waar uit kwam dat ik een urineweginfectie had. Hij schreef me antibiotica voor en die ging ik daarna halen. Sinds ik de antibiotica slik gaat het gelukkig steeds beter en moet ik nog 2 dagen slikken waarna de kuur afgelopen is.
Nu als laatste nog iets over stage. Het gaat nog steeds goed, helaas nu niet meer op tripjes, maar wel bezig met de verslagen en opdrachten voor school. Daarnaast hebben we er nu twee nieuwe stagiaires bij, waardoor Joep en ik hun in moeten werken en over 2 weken al aan onze uren zitten. Hierdoor kunnen we onze laatste weken 2 of 3 dagen stage lopen en de andere dagen aan de verslagen besteden. Dus alles loopt op rolletjes en de stagebegeleider is ook nog steeds tevreden over ons, waar we erg blij me zijn.
Ik hoop dat ik iedereen weer genoeg heb bijgepraat over mijn leventje hier in Suriname. Het duurt nog maar zeven weekjes voordat ik weer met beide beentjes op Nederlandse bodem sta. Wat me nu al een dubbel gevoel geeft, want ik ga het hier zo ongelofelijk missen, maar vind het ook fijn om iedereen weer terug te zien straks.
Dikke kusjes!
Als eerste had ik vlak nadat mijn ouders weg waren een grote verrassing. Elke woensdag ga ik samen met wat meiden naar dansles, die vrienden van ons geven. Toen de dansles afgelopen was begonnen ze allemaal met het zingen van een verjaardagsliedje. Aangezien het al 15 april was ging ik er vanuit dat dit niet voor mij was en klapte en zong ik vrolijk mee met iedereen, maar niemand wilde me zeggen wie er jarig was en ik snapte er weinig meer van tot ik uiteindelijk omgedraaid werd en Carmen, een vriendin, aankwam lopen met een enorme chocolade taart! Het was dus toch voor mij, wat ik totaal niet had zien aankomen! Zo ontzettend lief dat ze dat geregeld hadden!
Daarnaast zijn we afgelopen tijd weer heel wat feestjes lang gegaan. Als eerste natuurlijk weer op de partybus naar Havana. Daarna kwam er een feestje in club Touché waar we vrijkaartjes voor hadden. Ze hadden het thema bootcamp en hadden de hele club gevuld met bladeren, takken, planten, bomen, boomstammen en noem maar op. Wij hadden een klein beetje moeite gedaan door een wit en groene kleuren aan te trekken en daarnaast een oud t-shirt verknipt en daar bandjes van gemaakt en om onze armen en hoofd gedaan, zodat we er nog een beetje als een militair uitzagen. Na dit feest kwamen er twee huisfeesten, de eerste was van een meisje die wegging en voor school een documantaire maakte over stagiaires, dus er werd ook gefilmd, maar niet alleen daarvoor, ook voor een video clip voor een Surinaamse zanger genaamd Tjatjie. Het tweede huisfeestje was van Jeroen en Koen die ook bijna naar Nederland terug gaan. Ook dit feestje was zeer geslaagd, ze hadden een watermeloencocktail gemaakt die zeer goed smaakte. Helaas eindigde dit feestje niet zo best, er was bij 2 van hun huisgenoten ingebroken via de achterkant en dus vertrok iedereen naar huis na het horen van dit nieuws. Na dit feest stond het volgende feest ook al weer vlak voor de deur, want het was alweer bijna Koningsdag en ook dat wordt hier door de stagiaires goed gevierd. Op zaterdag 25 april was het feest bij Parabello. Vanaf de stad vertrokken er pendelbussen elk half uur. Samen met vrienden hadden we afgesproken om dezelfde bus te pakken zodat we het op de heenweg al gezellig hadden en dat was het! Met een fles vodka en pakken sap gingen we de bus in en hebben we met z’n alle onderweg gemexxt, waardoor het allemaal nog gezelliger werd. Bij Parabello aangekomen was het al best gezellig. En daar hebben we ons alle goed vermaakt met dansjes en drankjes. Rond half 3 hebben we de bus weer terug gepakt richting Paramaribo.
Naast feestjes heb ik hier ook de dierentuin gezien. Samen met Jeroen ben ik naar de dierentuin geweest. Het is niet zo groot als in Nederland en je betaald er ook lang niet zo veel voor. Je betaald om binnen te komen 10 SRD, wat omgerekend €2,50 is. Binnen zagen we als eerste de aapjes, een van de aapjes hing aan z’n staart en staarde ons heel eng aan dus zijn we doorgelopen naar wat leek een kleine kinderboerderij. Met geiten, konijnen, cavia’s, ezels, kippen en een kalkoen was het toch aardig compleet. Wat er verder nog in de dierentuin te vinden was waren papagaaien, neusbeertjes, aligator, reuze miereneter, schildpadden, meerdere vogels en meerdere wilde katten. Wat ons vooral op viel waren dat er ook vele lege, verwaarloosde hokken waren, waarbij wij ons afvroegen of daar beesten in hoorde of dat ze waren ontsnapt. Na een uurtje daar rondgelopen te hebben hadden we het ook wel weer gezien en zijn we weer vertrokken.
Nog wat dingen die ik hier doe is nog steeds mee voetballen op donderdag. Daarnaast heeft Annabel (een vriendin) sinds kort een beamer, waarop we nu in haar huisje films kunnen kijken en het lijkt alsof je in de bioscoop zit en dat doen we dan ook veel en met veel vrienden. Zo kwamen we ook op het idee om afgelopen weekend een soort sleep over party te houden! Met een aantal vrienden hebben we tot laat films gekeken en zijn we met z’n alle blijven slapen. Natuurlijk mag ik niet vergeten te vertellen wat we daarvoor gedaan hebben. Een vriend van ons deed namelijk mee aan een battle contest en wij gingen kijken. We hebben de hele avond genoten van al het danstalent wat voorbij kwam. Toen het voorbij was hebben we bij HES-D’s bbq kip gehaald en daarna zijn we de sleep over begonnen.
Helaas had ik afgelopen week ook wat minder leuks. Ik heb al een tijd lang last van een blaasontsteking die aan blijft houden en die werd gedurende de afgelopen week alleen maar erger waardoor ik vrijdags zo veel pijn had, ook aan m’n buik en rug dat Carmen vond dat ik naar het ziekenhuis moest. Aangezien wij hier geen huisarts hebben moet je gelijk door naar de Spoed Eisende Hulp. Dus daar zaten we dan. Na een tijdje wachten werden we geroepen en moest ik vertellen wat voor klachten ik had een daarna de algemene gegevens, waarna ik weer naar een wachtkamer werd verwezen en even later werd geroepen door een arts. De arts stelde nog een keer dezelfde vragen en liet een urineonderzoek doen waar uit kwam dat ik een urineweginfectie had. Hij schreef me antibiotica voor en die ging ik daarna halen. Sinds ik de antibiotica slik gaat het gelukkig steeds beter en moet ik nog 2 dagen slikken waarna de kuur afgelopen is.
Nu als laatste nog iets over stage. Het gaat nog steeds goed, helaas nu niet meer op tripjes, maar wel bezig met de verslagen en opdrachten voor school. Daarnaast hebben we er nu twee nieuwe stagiaires bij, waardoor Joep en ik hun in moeten werken en over 2 weken al aan onze uren zitten. Hierdoor kunnen we onze laatste weken 2 of 3 dagen stage lopen en de andere dagen aan de verslagen besteden. Dus alles loopt op rolletjes en de stagebegeleider is ook nog steeds tevreden over ons, waar we erg blij me zijn.
Ik hoop dat ik iedereen weer genoeg heb bijgepraat over mijn leventje hier in Suriname. Het duurt nog maar zeven weekjes voordat ik weer met beide beentjes op Nederlandse bodem sta. Wat me nu al een dubbel gevoel geeft, want ik ga het hier zo ongelofelijk missen, maar vind het ook fijn om iedereen weer terug te zien straks.
Dikke kusjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
